آسیب‏ شناسی روش‏های مبارزه با فساد اداری در ایران

هدف این مقاله، آسیب‏شناسی روش‏های مبارزه با فساد اداری در ایران است. در این مقاله، استدلال شده که علت اصلی ناکامی اقدامات و تلاش‏های دولت یا اثربخشی اندک آنها در آسیب‏هایی است که در مبارزه با پدیده فساد اداری، نادیده یا دست کم گرفته می‏شوند. عمده‏ترین آسیب‏هایی که در این مقاله به آنها اشاره و تحلیل شده است، عبارتند از رویکرد اخلاق‏گرایانه به فساد اداری، خطای تعمیم بوروکراسی وبری، پنهان‏کاری و شفافیت‏گریزی در رسیدگی به فساد اداری، بی‏توجهی به بعد تقاضای (شهروندان) فساد اداری، اقتدار بوروکراتیک، مخدوش‏بودن حقوق ارباب رجوع و شکنندگی بالای آن در دستگاه بوروکراسی کشور، تقلای دلسوزانه در محیط رانتی، مالکیت متمرکز رسانه‏ها و مطبوعات و اعمال محدودیت‏های دولتی بر کم و کیف گزارش‏دهی آنها، استفاده ناقص از روش‏های بازارگرا، فشار افراد و گروههای خاص برای جلوگیری از پیگیری جدی مبارزه با فساد اداری و بی‏اعتمادی به نهادها و سازمان‏های مستقل ضدفساد اداری.